تو رو تنها گذاشتم با خودت تا
کنار بیای با هر کی که هستی
ولی تو بعدِ من به هیشکی جامو
ندادی و به هیشکی دل نبستی...
چقد سخته که عاقل باشی بینِ
یه دنیا حسِ خوبِ عاشقونه
چقد سخته که حرفات تووی نُطفه
خفه شه ، بغض شه ، پنهون بمونه...
تو بد کردی ولی من در جوابت
قفط بخشیدم و چیزی نگفتم
چه حرفا تووی قلبم چال کردم
ازت رنجیدمو چیزی نگفتم....
ازت رنجیدمو بی اعتمادم
به هر کی مثه تو روی زمینه
تو تنهاییم و وسعت دادی اما
شاید حقِ من از دنیا همینه...
توجه کردنت دنیامو لرزوند
هنوز پس لرزه هاشو خاطرم هست
برو مردونگی کن ..باورم شه
یه جو مردونگی تووی تنت هست...
(ز.فرهادی)