باور..
من عاشقت بودم
بی حد و اندازه
جوری که این راز و
هیشکی نمی دونست ..
صد بار با قلبم
بیهوده جنگیدم
صد بار جنگیدم
ولی.. نمی تونست ..
من توو خودم هر شب
حسامو می کشتم
رفتی که بعد از تو
بی وقفه تنها شم ..
جوری شکستم که
دنیا بهم فهموند
باید یه وقتایی
خود خواه تر باشم ..
آشوبه حال ِ این
مغلوبه ِ دیوونه
جوری شکستم که
هیشکی نمی دونه ..
آشوبه حال ِ این
دیوونه بعد از تو
رو باوراش اما
می مونه بعد از تو ...
(زهرا فرهادی )
برای دیدن وبلاگ دیگر من روی لینک زیر کلیک کنید
قشنگ بودن شعرتون..
یعنی شعری که گذاشته ایید
خوب بود ولی پیچیدگی شعرای قبلی رو نداشت